Amortyzacja

Rozłożenie w czasie wartości zużycia środków trwałych: wartość tego zużycia zaliczana jest do kosztów produkcji. Funkcja amortyzacyjna w skali całej gospodarki polega na odtwarzaniu funduszu nabycia i odnawianiu środków trwałych równolegle do ich zużycia fizycznego i ekonomicznego. Zużycie fizyczne — utrata wartości środków trwałych wskutek materialnego zużycia części i elementów środków trwałych wywołana użytkowaniem środka trwałego, wpływami atmosferycznymi itd. Zużycie ekonomiczne — utrata wartości czynnych w produkcji środków trwałych, nie wynikająca z ich materialnego zużycia, a będąca rezultatem postępu techniczno-ekonomicznego. Sumy zaliczane do kosztów produkcji z tytułu ustalanego rachunkowo zużycia nazywa się odpisami amortyzacyjnymi, a powstający z nich fundusz określany jest mianem funduszu amortyzacyjnego. Najpowszechniej stosowane jest rozkładanie kosztów nabycia i odnawiania środków trwałych w równych odpisach amortyzacyjnych za cały okres przewidywanego ich użytkowania: metoda ta, zwana amortyzacją liniową, opiera się na założeniu jednakowego zużywania się środków trwałych w czasie i odzwierciedla jedynie pośrednio i niedoskonale zmniejszanie się rzeczywistej sprawności i przydatności środków trwałych.