Do czynników zewnętrznych można zaliczyć między innymi: warunki ekonomiczne, możliwości rozszerzania potencjału produkcyjnego rolnictwa, potrzeby społeczne i indywidualne, czynniki postępu i warunki klimatyczne. Wśród czynników wewnętrznych najważniejszą rolę odgrywają: struktura agrarna, organizacja produkcji, techniki produkcji i struktura ludności rolniczej i(według wieku, wykształcenia, płci itp.). W odniesieniu do czynników motywacyjno-decyzyjnych najważniejsze odnoszą się do zmian w motywacjach, technikach decyzyjnych i w bazie informacyjnej. Istotne znaczenie ma znajomość sterowalności, tj. podatności na sterowanie wymienionych czynników. Na przykład sterowalność ta jest duża w odniesieniu do zewnętrznych warunków ekonomicznych, technik produkcji, bazy informacyjnej. W odniesieniu do innych (np. do struktury agrarnej) jest ona mniejsza, a w odniesieniu do niektórych jest ona zupełnie minimalna (np. do warunków klimatycznych). Sterowalność poszczególnych czynników związana jest z długością okresu, który bierze się pod uwagą (np. sterowalność struktury agrarnej w okresie krótkim jest minimalna), jak również z konkretnym oddziaływaniem na pozostałe czynniki. Na przykład, znana jest rola podwyżek cen jako bodźca do rozwijania produkcji, jednak w praktyce nie zawsze znajduje to potwierdzenie. Właśnie ze względu na przeciwstawne działanie innych czynników, jak brak środków rzeczowych, nastroje producentów itp.