Proces zmniejszania się wartości środków trwałych w gospodarce narodowej, następujący w wyniku niepokrywania przez kapitalne remonty i nowe inwestycje bieżącego ubytku wartości środków trwałych w danym okresie. W gospodarce narodowej następują jednocześnie dwa procesy: tworzenia nowych środków trwałych: ubytku wartości funkcjonujących środków trwałych. Jeśli od inwestycji nowych wraz z kapitalnymi remontami odliczymy wartość zużytych środków trwałych, otrzymamy inwestycje właściwe lub inwestycje netto. Gdy rachunek wykazuje brak inwestycji netto i spadek wartości środków trwałych, wówczas mówimy o dekapitalizacja majątku trwałego. Proces dekapitalizacji może występować w skali całej gospodarki narodowej, działów lub gałęzi: dekapitalizacja majątku trwałego w poszczególnych działach i gałęziach gospodarki nie musi się łączyć z dekapitalizacją w skali gospodarki narodowej. Proces dekapitalizacji majątku narodowego występował w Polsce w okresie kryzysu ekonomicznego w latach 1931—35.