Efektywnosc inwestycji

Przed omówieniem metodologii rachunku efektywności inwestycji konieczne jest sprecyzowanie kilku podstawowych pojęć z tego zakresu. Terminem podstawowym jest pojęcie inwestycji. nazywamy nakłady gospodarcze ponoszone w celu stworzenia lub powiększenia zasobów środków trwałych albo dokładniej: ogól nakładów związanych z tworzeniem obiektów nowych, rekonstrukcją i odbudową obiektów istniejących oraz urządzeń majątku trwałego zarówno produkcyjnego, jak i nieprodukcyjnego. W praktyce gospodarczej odróżnia się pojęcia: inwestycje i nakłady inwestycyjne. Podstawowym celem działalności inwestycyjnej jest tworzenie nowych środków trwałych (inwestycji). Środek trwały może być nowy w rozumieniu tylko fizycznym, ale niekoniecznie ekonomicznym. Za ekonomicznie nowe uznaje się środki trwałe tylko wtedy, gdy powiększają one wartości zasobów majątku trwałego. W tym rozumieniu proces odtwarzania zasobów majątku trwałego ze środków uprzednio zgromadzonych z odpisów amortyzacyjnych nie prowadzi do reprodukcji rozszerzonej majątku i -nie powinno się go traktować jako procesu inwestycyjnego. Jednak praktyczne rozróżnienie procesu odtwarzania od procesu tworzenia nowych (w ujęciu wartościowym) środków trwałych jest bardzo trudne. Przed omówieniem metodologii rachunku efektywności inwestycji konieczne jest sprecyzowanie kilku podstawowych pojęć z tego zakresu. Terminem podstawowym jest pojęcie inwestycji. nazywamy nakłady gospodarcze ponoszone w celu stworzenia lub powiększenia zasobów środków trwałych albo dokładniej: ogól nakładów związanych z tworzeniem obiektów nowych, rekonstrukcją i odbudową obiektów istniejących oraz urządzeń majątku trwałego zarówno produkcyjnego, jak i nieprodukcyjnego. W praktyce gospodarczej odróżnia się pojęcia: inwestycje i nakłady inwestycyjne. Podstawowym celem działalności inwestycyjnej jest tworzenie nowych środków trwałych (inwestycji). Środek trwały może być nowy w rozumieniu tylko fizycznym, ale niekoniecznie ekonomicznym. Za ekonomicznie nowe uznaje się środki trwałe tylko wtedy, gdy powiększają one wartości zasobów majątku trwałego. W tym rozumieniu proces odtwarzania zasobów majątku trwałego ze środków uprzednio zgromadzonych z odpisów amortyzacyjnych nie prowadzi do reprodukcji rozszerzonej majątku i -nie powinno się go traktować jako procesu inwestycyjnego. Jednak praktyczne rozróżnienie procesu odtwarzania od procesu tworzenia nowych (w ujęciu wartościowym) środków trwałych jest bardzo trudne.