Ingerencja państwa w życie gospodarcze osiąga tu najwyższy, możliwy w gospodarce kapitalistycznej szczebel. Należy podkreślić, że wzrost roli ekonomicznej państwa M. Dobb, Właściwości kapitalizmu XX wieku po I wojnie światowej, kapitalistycznego w tych warunkach nie jest przypadkowy. Wojny prowadzone w kapitalizmie przedmonopolistycznym nie wymagały jeszcze angażowania poważnej części ekonomicznych zasobów walczących stron. Przygotowanie wojny pod względem ekonomicznym sprowadzało się wówczas do przygotowania zapasów sprzętu oraz środków finansowych, z których finansowano zakupy na potrzeby armii. Decydowały o tym dwie grupy zjawisk: po pierwsze – wojny tego okresu miały charakter lokalny, nie były wojnami światowymi: skala potrzeb ekonomicznych związanych z prowadzeniem działań wojennych była więc stosunkowo nieznaczna: po drugie — ówczesny stan techniki wojennej nie stwarzał zapotrzebowania w czasie działań wojennych na wielkie ilości surowców strategicznych, nie wymagał do przeprowadzenia tych działań przestawienia całych gałęzi gospodarki narodowej w celu zwiększenia produkcji zbrojeniowej, nie wymagał więc dokonywania mobilizacji gospodarki narodowej.