Ekonomiczną podstawę kompleksu wojskowo-przemysłowego USA stanowią przedsiębiorstwa (koncerny i inne ugrupowania monopolistyczne) realizujące zamówienia zbrojeniowe Pentagonu. Współpracują z nimi, a także z ośrodkami dyspozycji wojskowej, liczne instytucje naukowe — wyspecjalizowane instytuty, uczelnie, realizujące zamówienia badawczo-rozwojowe o charakterze militarnym. Wreszcie do ogniw kompleksu wojskowo-przemysłowego zaliczyć należy liczne organizacje, skupiające działaczy politycznych, byłych wojskowych, biznesmenów, reakcyjnych działaczy związkowych, specjalistów w dziedzinie środków masowego przekazu itp. propagujących i reklamujących interesy koncernów zbrojeniowych i ideologię militarystyczną. Istotną cechą struktury kompleksu wojskowo-przemysłowego USA jest to, iż jego poszczególne ogniwa nie są bynajmniej od siebie izolowane. Unia personalna, wzajemne przenikanie i splatanie się — zwłaszcza między ośrodkami dyspozycji polityczno–militarnych i wielkim biznesem — to istotna cecha kompleksu. Umożliwia to amerykańskiemu kompleksowi wojskowo-przemysłowemu odgrywanie ważnej roli w gospodarce, polityce wewnętrznej i zagranicznej, życiu naukowym i ideologicznym, w kształtowaniu społecznych nastrojów. Podstawową rolę w kompleksie wojskowo-przemysłowym USA spełnia sfera wielkiego biznesu — monopole wytwarzające sprzęt i uzbrojenie dla armii. Rozbudowa sektora produkcji zbrojeniowej spowodowała, że USA stały się największym w świecie producentem uzbrojenia.
Leave a reply