Nazwa programu gospodarczego opartego na zasadach pełnej gospodarczej wolności jednostki, prywatnej własności i nieingerencji państwa w stosunki gospodarcze: program ten pojawił się początkowo w Anglii pod koniec XVII w. jako reakcja przeciwko merkantylistycznej reglamentacji i kontroli życia gospodarczego, która już przestała odpowiadać interesom burżuazji. Pełne teoretyczne uzasadnienie l.f. przyniósł jednak dopiero fizjokratyzm, który wysunął hasła „własności, bezpieczeństwa i wolności” oraz -klasyczna szkoła burżuazyjnej ekonomii politycznej. Fizjokratyzm i szkoła klasyczna dowodziły, że życiem gospodarczym kierują obiektywne prawa ekonomiczne, które wyzwalają mechanizmy samoregulujące. Poczynając od początku XIX w laissez faireryzmie powoli stal się podstawową zasadą polityki gospodarczej państwa kapitalistycznego, odpowiadającą wolnokonkurencyjnemu kapitalizmowi, który w tym okresie ukształtował się w klasycznej postaci. Szczególnie wyraźnie zasady l.f. zwyciężyły w polityce handlu zagranicznego: ta era laissez faireryzmu trwała w literaturze i w życiu gospodarczym aż do I wojny światowej.
- Lipiec 2018 (1)
- Wrzesień 2017 (9)
- Sierpień 2017 (12)
- Lipiec 2017 (17)
- Czerwiec 2017 (9)
- Luty 2017 (3)
- Styczeń 2017 (5)
- Październik 2016 (1)
- Sierpień 2016 (1)
- Lipiec 2016 (1)
- Luty 2016 (1)
- Grudzień 2015 (24)
- Listopad 2015 (22)
- Październik 2015 (35)
- Wrzesień 2015 (19)
- Sierpień 2015 (25)
- Lipiec 2015 (12)
- Czerwiec 2015 (24)
- Maj 2015 (16)
- Styczeń 1970 (4)
Leave a reply