Teoria ekonomiczna, która traktuje o wielkościach agregatywnych, tzn. o wielkościach ujmowanych w skali całej gospodarki narodowej: terminu tego niekiedy używa się dla przeciwstawienia ekonomii politycznej dyscyplinom traktującym o gospodarce jednostkowej, jak np. ekonomice przedsiębiorstwa czy „nauce o gospodarstwie domowym”. Makroekonomiczna metoda badań stara się wyjaśnić procesy zachodzące w gospodarce narodowej przez badanie współzależności między wielkościami agregatowymi: nie bada ona natomiast szczegółowo wielkości jednostkowych, tj. odnoszących się do poszczególnych przedsiębiorstw, gospodarstw lub osób. Modele o charakterze makroekonomicznym mogą być poddane weryfikacji statystycznej, co stanowi ich wyższość nad modelami mikroekonomicznymi. Makroekonomiczna metoda badań stosowana była przez klasyczną szkołę burżuazyjnej ekonomii politycznej: używa jej też ekonomia marksowska od czasów J. M. Keynesa zyskają sobie zdecydowaną przewagę również wśród kierunków niemarksowskich.