Wcześniejsze rozważania nad sposobami obliczania oraz nad użytecznością wskaźników ekonomicznej efektywności inwestycji w rolnictwie mogą rodzić przekonanie, że jest to problematyka, którą powinno zajmować się wyłącznie Centrum, gdyż ono decyduje o podstawowych proporcjach struktury rzeczowej dochodu narodowego. Rola branży, sektora czy pojedynczego przedsiębiorstwa rolnego sprowadza się bowiem do realizacji wcześniej podjętych decyzji. Rozumowanie to jest tylko pozornie poprawne, ponieważ nasz system planowania zakłada aktywne uczestnictwo Centrum w kształtowaniu podstawowych proporcji wydatków inwestycyjnych (np. rozdział funduszu inwestycyjnego między poszczególne sektory lub regiony administracyjne), ale jednocześnie zakłada pewną elastyczność rozwiązań techniczno-organizacyjnych wewnątrz jednostek, którym środki te zostały przyznane. Z tych względów celowe jest poznanie podstawowych wskaźników stosowanych do oceny efektywności inwestycji rolniczych w mikroskali. Wyróżnić można trzy fazy procesu inwestycyjnego, w których występuje wyraźna potrzeba wyliczania wskaźników charakteryzujących efektywność nakładów inwestycyjnych: programowanie, projektowanie, pełne produkcyjne użytkowanie inwestycji. Każda z tych faz wymaga stosowania odmiennych formuł rachunku.
Leave a reply