Rozwój (zmianę) technik wytwarzania opisuje ścieżka przejścia miedzy zbiorami technik efektywnych, w kolejności — od mniej do bardziej efektywnych. Różnice między zbiorami technik o różnym stopniu efektywności są odbiciem różnic w poziomie wiedzy techniczno-rolniczej i umiejętności jej praktycznego spożytkowania. Przechodzenie od zbioru technik mniej efektywnych do zbioru technik bardziej efektywnych idzie w parze z doskonaleniem środków technicznych produkcji, procesów obsługi roślin i zwierząt (czyli technologii produkcji) i organizacji produkcji. Wprowadzanie tych udoskonaleń określa się mianem postępu techniczno-rolniczego. Tak więc immanentną cechą rozwoju technik wytwórczych jest postęp techniczno-rolniczy, rozumiany jako ogół usprawnień w metodach uprawy roślin i chowu zwierząt, w organizacji produkcji i funkcjonalności środków produkcji. Jak z tego wynika, istnieją dwa rodzaje zmian technik wytwórczych: pierwsza — polegająca na przechodzeniu od jednej techniki do drugiej w obrębie danego zbioru technik efektywnych, druga — polegająca na przechodzeniu od jednego zbioru technik efektywnych do drugiego.