Wielkość funduszu akumulacji ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju gospodarstwa chłopskiego, gdyż decyduje o skali reprodukcji rozszerzonej i o tempie przyrostu majątku produkcyjnego. Udział akumulacji w ogólnym dochodzie gospodarstwa chłopskiego nazywamy skłonnością do akumulacji (stopa akumulacji). W związku z tym, że główną część funduszu akumulacji stanowią inwestycje, często mówi się o skłonności do inwestowania lub o stopie inwestycji. Znajomość stóp akumulacji i inwestycji ma istotne znaczenie dla rozwoju gospodarstw i ich dynamiki. W ostatecznym rachunku właśnie one przesądzają o tempie i kierunkach rozwoju gospodarki i produkcji rolniczej, zwłaszcza w długim okresie. Jak więc widzimy, w gospodarstwie chłopskim występują dwie formy akumulacji — akumulacja społeczna, którą gospodarstwo przekazuje na cele ogólnego rozwoju społeczeństwa, oraz akumulacja wewnętrzna (wewnątrzgospodarcza), przeznaczona na reprodukcję rozszerzoną danego gospodarstwa. W ostatnich latach kwoty akumulacji społecznej i wewnątrz-. gospodarczej układają się (w skali statystycznej) dość równomiernie (w relacji l : 1), co nie znaczy, że proporcje te są jednakowe w poszczególnych gospodarstwach i rejonach kraju. Łączny fundusz akumulacji (akumulacja społeczna i wewnątrzgospodarcza razem) stanowi w przybliżeniu 20% produkcji czystej.