W odniesieniu do sterowania rozwojem rolnictwa można sformułować szereg zasad, które powinny być przestrzegane, ażeby osiągnąć najwyższą skuteczność oddziaływań sterujących. Nie sposób omówić wszystkich zasad, skoncentrujmy się zatem na najważniejszych. Rozwój rolnictwa — na co uprzednio wskazano — obejmuje wiele wzajemnie sprzężonych, -aczkolwiek bardzo zróżnicowanych procesów i zjawisk społeczno-ekonomicznych. W toku oddziaływania na proces rozwoju rolnictwa trzeba te procesy i zjawiska ujmować kompleksowo, t j. uwzględniać dialektyczne związki między nimi. Takie podejście, zwane obecnie coraz częściej podejściem systemowym, powinno stanowić pierwszą podstawową zasadę sterowania rozwojem rolnictwa. Rozwój rolnictwa nie dokonuje się w oderwaniu od społeczno-ekonomicznego otoczenia rolnictwa, od ogólnego rozwoju społeczno-gospodar-czego kraju. Uwzględnienie wzajemnych związków rozwoju rolnictwa z ogólnym rozwojem kraju, w szczególności z rozwojem względnie wyodrębnionego kompleksu gospodarki żywnościowej, powinno -być drugą podstawową zasadą sterowania rozwojem rolnictwa. Rozwój rolnictwa jest określony przez złożony zespół czynników o różnym stopniu sterowalności. Należy dążyć do oddziaływania na czynniki najbardziej sterowalne, ażeby osiągnąć: maksymalną skuteczność sterowania. Jest to następna -zasada sterowania. Należy wykorzystywać wzajemne uwarunkowania czynników rozwoju rolnictwa sprawiając, że zmiany w czynnikach najbardziej sterowalnych pociągają za sobą zmiany w czynnikach mniej sterowalnych.
Leave a reply