Zakres konkurencji międzygałęziowej, tj. liczba gałęzi wzajemnie konkurujących ze sobą, zależy w dużej mierze od stopnia jednorodności (homogeniczności) produktów. Konkurencja jest szczególnie spotęgowana wtedy, gdy z punktu widzenia organizacyjnych i ekonomicznych możliwości warsztatu rolnego istnieje względna łatwość zmiany rodzaju produkcji. Odnosi się to właśnie do produktów jednorodnych, t j. wykazujących zbliżone właściwości agrotechniczne i ekonomiczne. Dlatego najsilniejsza jest konkurencja między działalnością (produkcjami) wchodzącymi w skład jednej gałęzi (tzw. konkurencja wewnętrzna), a nieco słabsza — między działalnościami i gałęziami należącymi do jednego działu (tzw. konkurencja zewnętrzna). Można więc spodziewać się silnej konkurencji na przykład w obrębie roślin zbożowych lub przemysłowych, a także między poszczególnymi kierunkami chowu bydła, trzody lub drobiu. Konkurencja między poszczególnymi gałęziami lub między działalnościami należącymi do różnych gałęzi ujawnia się wprawdzie rzadziej, mimo to jednak występuje w dużym zakresie. Przykładem mogą być powiązania konkurencyjne między trzodą a bydłem, trzodą a drobiem, roślinami przemysłowymi a warzywami, roślinami pastewnymi a zbożami itp.
Leave a reply