Militaryzacja

Militaryzacja oznacza skierowanie zasobów ekonomicznych do wytwarzania dóbr nie zwiększających globalnego funduszu konsumpcji społecznej, nie powiększających konsumowanej części dochodu narodowego. Jest więc czynnikiem hamującym wzrost realnych płac roboczych najszerszych kręgów społeczeństwa. Militaryzacja osłabia więc w efekcie proces rozszerzania się rynku wewnętrznego w gospodarce kapitalistycznej. Te skutki militaryzacji będą tym większe, im większa część wydatków zbrojeniowych będzie finansowana przez odciąganie bieżącej siły nabywczej społeczeństwa. Ożywienie koniunkturalne wywołane intensywnym wzrostem zbrojeń ma ograniczony i przejściowy charakter. Bodźce stymulujące koniunkturę występują tak długo, jak długo reali-' żuje się intensywny program zbrojeniowy. W przypadku zaś zmniejszenia programu zbrojeniowego, wzmaga się bezrobocie, unieruchamiany zostaje nie tylko ścisły przemysł zbrojeniowy, lecz także spada aktywność przedsiębiorstw, które opierały swoją egzystencję na współpracy z przemysłem zbrojeniowym. Stąd też tendencja do permanentnego utrzymywania w państwach imperialistycznych wysokiego poziomu wydatków zbrojeniowych, a w dziedzinie polityki – torpedowanie wszelkich inicjatyw rozbrojeniowych podejmowanych przez państwa obozu socjalistycznego.