Rola ekonometrii

Zagadnienie ustalania elastyczności popytu i podaży danego produktu, jak również optymalnej ceny, przy której zysk przedsiębiorcy będzie największy, ma szczególne znaczenie dla monopoli oraz dla państwa kapitalistycznego prowadzącego politykę interwencyjną. Tym należy tłumaczyć fakt, że szczególne zainteresowanie ekonometrycznymi badaniami stosunków rynkowych zrodziło się w latach 30-tych, XX w., tj. w okresie rozwoju monopoli oraz polityki interwencji państwa kapitalistycznego w życie gospodarcze. Za pionierów ekonometrycznych badań stosunków rynkowych, a poniekąd również za twórców nowoczesnej ekonometrii, uważa się amerykańskiego ekonomistę — H. L. Moore’go oraz jego ucznia — H. Schultza. Główne prace obu tych ekonomistów dotyczyły statystycznych metod ustalania funkcji popytu i podaży. Na szczególną uwagę zasługują wyniki osiągnięte przez współczesnego ekonomistę szwedzkiego — H. Wolda. Łącznie z badaniami stosunków rynkowych rozwijają się badania ekonometryczne mające na celu ustalenie funkcji produkcji, kosztów, obrotów całkowitych itp. Trzeci wielki krąg badań ekonometrycznych, zwany teorią programowania działań współzależnych, rozwinął się w USA w okresie II wojny światowej w związku z pewnymi zagadnieniami gospodarki wojennej, zwłaszcza z problemem zaopatrzenia sił zbrojnych.