Zabezpieczenie spoleczne

Łączna nazwa na określenie tych wszystkich urządzeń publicznych, których zadaniem jest zabezpieczenie obywateli, poprzez odpowiednie świadczenia społeczne, przed ujemnymi następstwami utraty lub ograniczenia możliwości zarobkowania oraz zwiększonych obciążeń rodzinnych. W tak pojęty zakres ZS wchodzi profilaktyka zdrowotna i społeczna, ochrona zdrowia i zdolności do pracy (służba sanitarna i lecznicza, przemysłowa służba zdrowia), bhp, opieka nad matką i dzieckiem itp., rehabilitacja lecznicza i zawodowa inwalidów i osób upośledzonych na zdrowiu, systemy świadczeń pieniężnych i rzeczowych w razie niezawinionego braku środków utrzymania wskutek braku pracy, choroby, macierzyństwa, inwalidztwa, starości i śmierci żywiciela, zaopatrzenie, pomoc społeczna, zasiłki rodzinne i inne postacie pomocy społecznej dla rodziny (np. żłobki, przedszkola, internaty, stypendia, wczasy, ulgi podatkowe itp.). Instytucje te łączy wspólna Idea wyrażająca się w tym, że społeczeństwo powinno zapewnić jednostce bezpieczeństwo wobec ryzyka utraty odpowiednich środków utrzymania. Podstawowym środkiem do tego jest zagwarantowanie prawa do pracy, które zrealizowane w krajach socjalizmu w ramach socjalistycznej gospodarki planowej wyeliminowało najgroźniejsze ryzyko bezrobocia.