Zwiazki konkurencyjne

Związki konkurencyjne są najczęściej spotykaną w rolnictwie formą powiązań międzygałęziowych. Tym, co rodzi konkurencję i nadaje jej rangę prawidłowości ekonomicznej, jest ograniczoność zasobów ziemi, pracy i kapitału w rolnictwie. Dlatego konkurencja między produktami sprowadza się ostatecznie do konkurencji o zasoby czynników produkcji, a ściślej mówiąc — o możliwość ich zastosowania w poszczególnych działalnościach i gałęziach w jak największym rozmiarze. Przedmiotem konkurencji mogą być w zasadzie wszystkie rodzaje środków produkcji i pracy żywej. Jednakże intensywność konkurencji o poszczególne rodzaje nakładów nie jest identyczna, lecz jest dość poważnie zróżnicowana i kształtuje się w zależności od absolutnego i względnego nagromadzenia danego czynnika produkcji lub od zakresu alternatywnych zastosowań danego czynnika w różnych procesach wytwórczych. Dlatego właśnie obiektami szczególnej rywalizacji międzygałęziowej stają się te czynniki produkcji, które w rozpatrywanym okresie występują w minimum (tj. we względnym niedoborze w porównaniu z innymi czynnikami) i cechują się wielostronnością użycia. Odwrotnie, słaba lub znikoma konkurencja dotyczy takich rodzajów nakładów, które bądź to występują we względnym nadmiarze, bądź mogą być — z uwagi na specjalistyczny charakter — użytkowane tylko w określonych i nielicznych działalnościach lub gałęziach.