Istota i przejawy rewolucji naukowej

Rozwój gospodarczy we współczesnym świecie – – zarówno w krajach kapitalistycznych, jak i socjalistycznych — dokonuje się pod przemożnym wpływem rewolucji naukowo-technicznej. Rewolucja naukowo-techniczna jako zjawisko w dziedzinie rozwoju sił wytwórczych wykazuje pewne ogólne właściwości, niezależne od formacji społeczno-gospodarczej. Jej konsekwencje społeczno-ekonomiczne są jednak zasadniczo różne w zależności od tego, w obrębie jakich stosunków produkcji przebiega. Rewolucja naukowo-techniczna oznacza jakościowo nowy etap w rozwoju sił wytwórczych. Jej istota polega na przekształceniu nauki w bezpośrednią siłę wytwórczą, co prowadzi do kształtowania się nie znanych dotychczas środków pracy, materiałów, do powstania i wykorzystywania nowych źródeł energii oraz szeregu innych osiągnięć nauki i techniki. Początek rewolucji naukowo-technicznej można odnieść do połowy XX w. Jej przesłanki stworzone zostały oczywiście wcześniej, przez cały dotychczasowy rozwój nauki i techniki. Szczególnie istotne znaczenie miały odkrycia w przyrodoznawstwie drugiej połowy XIX i początku XX w., które doprowadziły do zasadniczego przewrotu poglądów na materię. Rozpoczął się proces przenikania nauki w obszary mikroświata.