Wielostronne powiązanie różnych gałęzi w rolnictwie sprawia, że zmiana dokonana w jednej gałęzi przenosi się, na zasadzie reakcji łańcuchowej, na inne gałęzie. Dlatego stosowanie przez politykę gospodarczą środków mających na celu wywołanie ściśle określonej reakcji producentów zawsze wiąże się z ryzykiem. Reakcjom pożądanym towarzyszą również działania nieprzewidziane i niepożądane. Stąd bierze się ostrożność i umiar w zmianach cen produktów rolnych oraz w innych działaniach, za pomocą których steruje się rozwojem poszczególnych gałęzi. Dobór profilu produkcji rolniczej jest konkretną formą realizacji pierwszego z trzech głównych problemów ekonomicznych produkcji. W teorii ekonomii formułowane są one jako problem wyboru: co, jak i ile produkować! Każda gospodarka musi znaleźć właściwy sposób rozwiązania tych problemów. Odnosi się to oczywiście tak do ogółu produktów i usług wytwarzanych w gospodarce narodowej, jak i do poszczególnych działów i gałęzi, w tym także do rolnictwa. Można przedstawić najogólniejszy model objaśniający zasady ekonomii wyboru, które realizuje gospodarka, wykorzystując posiadane zasoby do wytwarzania tych a nie innych produktów, w takiej a nie innej ilości, czyli rozstrzygając problem, co produkować.