Fizjokratyzm

Zgodnie z poglądami fizjokratów, źródłem bogactwa jest ziemia i dlatego warunkiem jego wzrostu musi być nie tylko rozwój produkcji rolnej, ale wysokie ceny płodów ziemi, zwłaszcza zbóż. Stąd wynikał postulat utrzymania we Francji wysokich cen artykułów rolnych, zniesienia zakazów i ograniczeń wywozu zboża. Fizjokratyzm był reakcją na dotychczasowe lekceważenie we Francji gospodarki rolnej, skierowaną przeciwko merkantylistycznej polityce protekcjonizmu przemysłowego. Zwolennicy tego kierunku zachęcali do rozwoju rolnictwa, do zwiększenia areału upraw i ich intensyfikacji, gdyż uważali, że łączy się z tym wzrost czystego dochodu społeczeństwa. Fizjokraci krytykowali merkantylizm i występowali przeciw idei gromadzenia kruszców i utożsamianiu ich z bogactwem. Uważali, że pieniądz sam w sobie nie jest bogactwem, lecz znakiem obiegowym, środkiem wymiany, nie gwarantującym korzyści społecznych bez odpowiednika towarowego. Ich zdaniem, również handel zagraniczny nie powinien być nastawiony na gromadzenie pieniędzy, lecz na wymianę potrzebnych krajowi towarów, zwłaszcza surowców. Przeciwstawiając się uprzywilejowaniu przez merkantylizm przemysłu i handlu, fizjokraci domagali się wolności wyboru zajęcia, wolności handlu wewnętrznego i zagranicznego oraz wolnej konkurencji.