Formy produkcyjne rolnictwa

Analizując głębiej formy produkcyjne nowoczesnego rolnictwa stwierdzamy łatwo, że klasyfikacja rolnictwa wg podziału na intensywne i ekstensywne, choć nie straciła na pewno wartości i przydatności, sama jednak już nie wystarcza. Wśród krajów o ekstensywnym rolnictwie, tzn. odznaczającym się dużą zasobnością w ziemię (warianty I i II) znajduje się z jednej strony rolnictwo USA, Nowej Zelandii i Kanady, z drugiej zaś — rolnictwo krajów Ameryki Południowej i Afryki, tzn. rolnictwo krajów najbardziej rozwiniętych i najbardziej zacofanych. Inny aspekt sprawy — do rolnictwa intensywnego zaliczamy dwa typy rolnictwa mało zasobnego w ziemię, z których jeden — np. rolnictwo najgęściej zaludnionych i najwyżej rozwiniętych krajów Europy Zachodniej — osiąga wysoką intensywność opartą na dużych nakładach kapitału na jednostkę powierzchni, a drugi — np. Chiny — osiąga także stosunkowo wysoką intensywność, ale na skutek najwyższych w świecie nakładów żywej pracy na jednostkę powierzchni. Wysoką wydajność pracy osiąga więc nie po prostu rolnictwo ekstensywne lub intensywne, lecz rolnictwo techniczne rozwinięte, niską zaś wydajność — rolnictwo techniczne zacofane. Z punktu widzenia wydajności pracy w rolnictwie decydujące jest obecnie zarówno techniczne uzbrojenie pracy, jak i zasobność w ziemię. Dlatego podział rolnictwa wyłącznie na intensywne i ekstensywne przeżył się już.